8 But sin, taking occasion by the commandment, wrought in me all manner of concupiscence. For without the law sin was dead.
αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα
9 For I was alive without the law once: but when the commandment came, sin revived, and I died.
εγω δε εζων χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον
10 And the commandment, which was ordained to life, I found to be unto death.
και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον
11 For sin, taking occasion by the commandment, deceived me, and by it slew me.
η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινεν
12 Wherefore the law is holy, and the commandment holy, and just, and good.
ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη
13 Was then that which is good made death unto me? God forbid. But sin, that it might appear sin, working death in me by that which is good; that sin by the commandment might become exceeding sinful.
το ουν αγαθον εμοι γεγονεν θανατος μη γενοιτο αλλα η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια της εντολης
14 For we know that the law is spiritual: but I am carnal, sold under sin.
οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικος εστιν εγω δε σαρκικος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιαν
15 For that which I do I allow not: for what I would, that do I not; but what I hate, that do I.
ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλ ο μισω τουτο ποιω
16 If then I do that which I would not, I consent unto the law that it is good.
ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλος
17 Now then it is no more I that do it, but sin that dwelleth in me.
νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η οικουσα εν εμοι αμαρτια
