Romans 12 9 Let love be without dissimulation. Abhor that which is evil; cleave to that which is good.
η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
10 Be kindly affectioned one to another with brotherly love; in honour preferring one another;
τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
11 Not slothful in business; fervent in spirit; serving the Lord;
τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω καιρω δουλευοντες
12 Rejoicing in hope; patient in tribulation; continuing instant in prayer;
τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
13 Distributing to the necessity of saints; given to hospitality.
ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
14 Bless them which persecute you: bless, and curse not.
ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
15 Rejoice with them that do rejoice, and weep with them that weep.
χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
16 Be of the same mind one toward another. Mind not high things, but condescend to men of low estate. Be not wise in your own conceits.
το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
17 Recompense to no man evil for evil. Provide things honest in the sight of all men.
μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
18 If it be possible, as much as lieth in you, live peaceably with all men.
ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
|