28 Now learn a parable of the fig tree; When her branch is yet tender, and putteth forth leaves, ye know that summer is near:
απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν αυτης ηδη ο κλαδος απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
29 So ye in like manner, when ye shall see these things come to pass, know that it is nigh, even at the doors.
ουτως και υμεις οταν ταυτα ιδητε γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
30 Verily I say unto you, that this generation shall not pass, till all these things be done.
αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου παντα ταυτα γενηται
31 Heaven and earth shall pass away: but my words shall not pass away.
ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
32 But of that day and that hour knoweth no man, no, not the angels which are in heaven, neither the Son, but the Father.
περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι οι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
33 Take ye heed, watch and pray: for ye know not when the time is.
βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν
34 For the Son of man is as a man taking a far journey, who left his house, and gave authority to his servants, and to every man his work, and commanded the porter to watch.
ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν και εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
35 Watch ye therefore: for ye know not when the master of the house cometh, at even, or at midnight, or at the cockcrowing, or in the morning:
γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται οψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι
36 Lest coming suddenly he find you sleeping.
μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
37 And what I say unto you I say unto all, Watch.
α δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
