8   But the tongue can no man tame; it is an unruly evil, full of deadly poison.
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου

9   Therewith bless we God, even the Father; and therewith curse we men, which are made after the similitude of God.
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας

10   Out of the same mouth proceedeth blessing and cursing. My brethren, these things ought not so to be.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι

11   Doth a fountain send forth at the same place sweet water and bitter?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον

12   Can the fig tree, my brethren, bear olive berries? either a vine, figs? so can no fountain both yield salt water and fresh.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ

13   Who is a wise man and endued with knowledge among you? let him shew out of a good conversation his works with meekness of wisdom.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας

14   But if ye have bitter envying and strife in your hearts, glory not, and lie not against the truth.
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας

15   This wisdom descendeth not from above, but is earthly, sensual, devilish.
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης

16   For where envying and strife is, there is confusion and every evil work.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα