11   And saw heaven opened, and a certain vessel descending unto him, as it had been a great sheet knit at the four corners, and let down to the earth:
και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης

12   Wherein were all manner of fourfooted beasts of the earth, and wild beasts, and creeping things, and fowls of the air.
εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου

13   And there came a voice to him, Rise, Peter; kill, and eat.
και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε

14   But Peter said, Not so, Lord; for I have never eaten any thing that is common or unclean.
ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον

15   And the voice spake unto him again the second time, What God hath cleansed, that call not thou common.
και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου

16   This was done thrice: and the vessel was received up again into heaven.
τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον

17   Now while Peter doubted in himself what this vision which he had seen should mean, behold, the men which were sent from Cornelius had made enquiry for Simon's house, and stood before the gate,
ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα

18   And called, and asked whether Simon, which was surnamed Peter, were lodged there.
και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται

19   While Peter thought on the vision, the Spirit said unto him, Behold, three men seek thee.
του δε πετρου ενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε