3   Giving no offence in any thing, that the ministry be not blamed:
μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια

4   But in all things approving ourselves as the ministers of God, in much patience, in afflictions, in necessities, in distresses,
αλλ εν παντι συνιστωντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις

5   In stripes, in imprisonments, in tumults, in labours, in watchings, in fastings;
εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις

6   By pureness, by knowledge, by longsuffering, by kindness, by the Holy Ghost, by love unfeigned,
εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω

7   By the word of truth, by the power of God, by the armour of righteousness on the right hand and on the left,
εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων

8   By honour and dishonour, by evil report and good report: as deceivers, and yet true;
δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις

9   As unknown, and yet well known; as dying, and, behold, we live; as chastened, and not killed;
ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι

10   As sorrowful, yet alway rejoicing; as poor, yet making many rich; as having nothing, and yet possessing all things.
ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες

11   O ye Corinthians, our mouth is open unto you, our heart is enlarged.
το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται