6   But I trust that ye shall know that we are not reprobates.
ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι

7   Now I pray to God that ye do no evil; not that we should appear approved, but that ye should do that which is honest, though we be as reprobates.
ευχομαι δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι

8   For we can do nothing against the truth, but for the truth.
ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας

9   For we are glad, when we are weak, and ye are strong: and this also we wish, even your perfection.
χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι τουτο δε και ευχομεθα την υμων καταρτισιν

10   Therefore I write these things being absent, lest being present I should use sharpness, according to the power which the Lord hath given me to edification, and not to destruction.
δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην εδωκεν μοι ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν

11   Finally, brethren, farewell. Be perfect, be of good comfort, be of one mind, live in peace; and the God of love and peace shall be with you.
λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων

12   Greet one another with an holy kiss.
ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι

13   All the saints salute you.
ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες

14   The grace of the Lord Jesus Christ, and the love of God, and the communion of the Holy Ghost, be with you all. Amen. The second epistle to the Corinthians was written from Philippi, a city of Macedonia, by Titus and Lucas.
η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων αμην προς δευτερα εγραφη απο φιλιππων της μακεδονιας δια τιτου και