21   Ye cannot drink the cup of the Lord, and the cup of devils: ye cannot be partakers of the Lord's table, and of the table of devils.
ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων

22   Do we provoke the Lord to jealousy? are we stronger than he?
η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν

23   All things are lawful for me, but all things are not expedient: all things are lawful for me, but all things edify not.
παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει

24   Let no man seek his own, but every man another's wealth.
μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου εκαστος

25   Whatsoever is sold in the shambles, that eat, asking no question for conscience sake:
παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν

26   For the earth is the Lord's, and the fulness thereof.
του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης

27   If any of them that believe not bid you to a feast, and ye be disposed to go; whatsoever is set before you, eat, asking no question for conscience sake.
ει δε τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν

28   But if any man say unto you, This is offered in sacrifice unto idols, eat not for his sake that shewed it, and for conscience sake: for the earth is the Lord's, and the fulness thereof:
εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ειδωλοθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης

29   Conscience, I say, not thine own, but of the other: for why is my liberty judged of another man's conscience?
συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως